Ostry ból stawów – postępowanie
Reading Time: < 1 minuteOstry ból stawów to nagłe wystąpienie dolegliwości bólowych w jednym lub kilku stawach, które stanowi częsty powód zgłoszenia się pacjentów do lekarza pierwszego kontaktu, ortopedy, reumatologa lub na oddział ratunkowy. Ze względu na szerokie spektrum przyczyn, postępowanie w takim przypadku wymaga umiejętnego różnicowania między stanami nagłymi, które zagrażają trwałemu uszkodzeniu stawu, a dolegliwościami o łagodniejszym przebiegu. Wczesne rozpoznanie etiologii i szybkie wdrożenie terapii mają największe znaczenie dla ograniczenia destrukcji stawu i zapobieżenia przewlekłemu bólowi.

Charakterystyka ostrego bólu stawów
Ostry ból stawów definiuje się jako nagłe lub szybko narastające dolegliwości utrzymujące się zazwyczaj krócej niż 6 tygodni. Może obejmować jeden staw (ból monoartykularny), kilka stawów (oligoartykularny) lub wiele stawów jednocześnie (poliartikularny). W obrazie klinicznym często towarzyszy mu obrzęk, ocieplenie, zaczerwienienie skóry nad stawem, ograniczenie ruchomości oraz objawy ogólne, takie jak gorączka czy złe samopoczucie.
Z punktu widzenia patofizjologicznego wyróżnia się dwa główne mechanizmy bólu:
- mechaniczny, wynikający z przeciążenia, urazu lub mikrourazu struktur stawowych,
- zapalny, w którym ból nasila się po okresie spoczynku, a towarzyszy mu sztywność poranna i obrzęk.
Różnicowanie tych mechanizmów już na etapie wywiadu pozwala lekarzowi lepiej zaplanować diagnostykę i leczenie.
Jakie są najczęstsze przyczyny ostrego bólu stawów?
Uraz lub przeciążenie
Do najczęstszych przyczyn ostrego bólu należy uraz – skręcenie, zwichnięcie lub stłuczenie stawu. Ból pojawia się bezpośrednio po incydencie, często z obrzękiem i ograniczeniem ruchu. Może być też efektem przeciążenia, np. po intensywnym wysiłku fizycznym, długotrwałym chodzeniu czy pracy w wymuszonej pozycji.
Zapalenie stawu o etiologii kryształkowej
Nagły, bardzo silny ból jednego stawu, często stawu śródstopno-paliczkowego, kolanowego lub skokowego, może świadczyć o napadzie dny moczanowej lub zapaleniu wywołanym przez odkładanie kryształów pirofosforanu wapnia (pseudodna). Charakteryzuje się to gwałtownym początkiem, dużym obrzękiem i zaczerwienieniem, często z gorączką.
Septyczne zapalenie stawu
To stan wymagający pilnej interwencji. Występuje, gdy do jamy stawu dostają się drobnoustroje – najczęściej bakterie – powodując silny ból, obrzęk, zaczerwienienie i ograniczenie ruchomości. Nierzadko towarzyszy mu gorączka i dreszcze. Bez szybkiego leczenia może dojść do zniszczenia struktur stawowych w ciągu kilku dni.
Wczesne zapalenie stawów o podłożu autoimmunologicznym
Wczesna faza chorób zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, może manifestować się jako ostry ból jednego lub kilku stawów. Początkowo objawy mogą ustępować samoistnie, jednak z czasem stają się przewlekłe. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie terapii modyfikującej przebieg choroby znacząco zwiększa szansę na remisję i uniknięcie deformacji.
Inne przyczyny
Do innych przyczyn należą zakażenia wirusowe, reakcje polekowe, stany zapalne po szczepieniach, choroby metaboliczne, zaburzenia endokrynologiczne oraz epizody zapalne w przebiegu chorób układowych tkanki łącznej.
Jak diagnozować ostry ból stawów?
Wywiad i badanie fizykalne
Pierwszym etapem diagnostyki jest dokładny wywiad. Należy ustalić czas pojawienia się bólu, lokalizację, dynamikę narastania objawów, obecność wcześniejszych epizodów, objawy ogólne oraz czynniki ryzyka – takie jak uraz, infekcja, nowy lek, choroba przewlekła czy immunosupresja.
W badaniu fizykalnym ocenia się obrzęk, ciepłotę i zaczerwienienie skóry nad stawem, zakres ruchomości, występowanie bólu przy ruchu oraz obecność wysięku. Wskazane jest także porównanie z symetrycznym stawem po stronie przeciwnej.
Badania laboratoryjne
W większości przypadków pomocne są:
- OB i CRP – ocena stopnia zapalenia,
- morfologia – ewentualna leukocytoza,
- kwas moczowy – przy podejrzeniu dny moczanowej,
- czynniki immunologiczne – RF, anty-CCP przy podejrzeniu chorób autoimmunologicznych,
- badania mikrobiologiczne płynu stawowego – w celu potwierdzenia lub wykluczenia infekcji.
Punkcja stawu
Jest podstawowym badaniem przy ostrym bólu jednego stawu. Analiza płynu stawowego pozwala odróżnić proces zapalny od niezapalnego, rozpoznać obecność kryształów lub drobnoustrojów. W przypadku zapalenia septycznego jest to procedura ratująca staw przed destrukcją.
Badania obrazowe
RTG pozwala wykryć złamania, zwapnienia i zmiany zwyrodnieniowe. USG wykazuje wysięk, zgrubienie błony maziowej i zapalenie tkanek miękkich. Z kolei rezonans magnetyczny stosuje się przy podejrzeniu zmian wewnątrzstawowych, nieuchwytnych w badaniu rentgenowskim.
Postępowanie terapeutyczne
Leczenie objawowe
Podstawą terapii w ostrym bólu stawów jest redukcja bólu i zapalenia. Stosuje się:
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) – doustnie lub miejscowo,
- paracetamol – u pacjentów z przeciwwskazaniami do NLPZ,
- zimne okłady – zmniejszają obrzęk i łagodzą stan zapalny,
- odciążenie stawu – unikanie ruchów nasilających ból, w razie potrzeby orteza lub stabilizator.
W ciężkich przypadkach, przy dużym obrzęku lub silnym zapaleniu, możliwe jest krótkotrwałe zastosowanie glikokortykosteroidów doustnie lub dostawowo.
Leczenie przyczynowe
- Uraz lub przeciążenie – metoda RICE (odpoczynek, zimne okłady, ucisk, uniesienie kończyny), a następnie fizjoterapia poprawiająca stabilizację stawu.
- Zapalenie o etiologii kryształkowej – leczenie napadu bólu przy użyciu NLPZ, kolchicyny lub glikokortykosteroidów; po ustąpieniu objawów – terapia obniżająca poziom kwasu moczowego.
- Zapalenie septyczne – natychmiastowa antybiotykoterapia dożylna i ewakuacja wysięku; w niektórych przypadkach konieczny drenaż chirurgiczny.
- Wczesne zapalenie stawów – jak najszybsze skierowanie do reumatologa i wdrożenie leczenia modyfikującego przebieg choroby (LMPCh).
Rehabilitacja i profilaktyka
W miarę ustępowania ostrej fazy choroby niezbędne jest stopniowe wprowadzanie ćwiczeń zwiększających zakres ruchu, wzmacniających mięśnie i poprawiających stabilizację stawu. Celem rehabilitacji jest przywrócenie prawidłowej funkcji stawu, zapobieganie przykurczom i przeciążeniom kompensacyjnym.
Profilaktyka obejmuje kontrolę masy ciała, unikanie przeciążenia stawów, aktywność fizyczną dostosowaną do możliwości, odpowiednie obuwie oraz edukację pacjenta w zakresie rozpoznawania wczesnych objawów nawrotu bólu.
Kiedy wymagana jest pilna interwencja?
Pacjent z ostrym bólem stawu wymaga natychmiastowej diagnostyki, jeśli:
- występuje gorączka, silny ból, obrzęk i ograniczenie ruchu,
- podejrzewa się zapalenie septyczne,
- objawy nie ustępują mimo leczenia objawowego,
- dolegliwości nawracają lub obejmują coraz więcej stawów,
- towarzyszą im objawy ogólnoustrojowe – utrata masy ciała, zmęczenie, wysypka.
Podsumowanie
Ostry ból stawów jest objawem o szerokim spektrum możliwych przyczyn – od niegroźnych urazów po stany zagrożenia trwałym kalectwem. Skuteczne postępowanie wymaga szybkiej diagnostyki, różnicowania między etiologią mechaniczną, zapalną i infekcyjną oraz wdrożenia leczenia objawowego i przyczynowego. Wczesne rozpoznanie, właściwa terapia i edukacja pacjenta pozwalają zapobiec powikłaniom i zachować pełną funkcję stawu.
Bibliografia


